بررسی اثر ضد سرطانی داروی پروپرانولول در رده‌ی سلول سرطانی K562 در شرایط آزمایشگاهی

مقدمه و هدف: یکی از پروتئین‌های درگیر با سرطان و استرس، گیرنده‌های بتا آدرنرژیک‌اند. فعالیت درمانی بلوکه کننده‌های بتا مانند پروپرانولول به بلوکه کردن گیرنده‌های بتا آدرنرژیک نسبت داده می‌شود. هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر مهاری داروی پروپرانولول بر روی رشد رده‌ی سلول‌های سرطانی K562 می‌باشد. مواد و روش ها: به منظور ارزیابی فعالیت ضد ‌سرطانی داروی پروپرانولول، ابتدا غلظت‌های مختلفی از داروی پروپرانولول تهیه شد. پس از تیمار سلول‌ها با غلظت‌های مختلف دارو، با استفاده از روشMTT درصد مهار رشد داروی مورد نظر بر رده‌ی سلول‌های سرطانی K562 در زمان‌های مختلف (24، 48 و 72 ساعت) سنجیده شد. داده‌های به دست آمده با روش T-test تجزیه و تحلیل شد. برای بررسی آپوپتوز از آزمون قطعه قطعه شدن DNA به روش الکتروفورز و روش رنگ‌آمیزی DAPI استفاده شد. یافته ها: در این پژوهش داروی پروپرانولول باعث کاهش قدرت بقاء سلول‌های K562 شد. اثر مهاری داروی پروپرانولول وابسته به زمان و غلظت بود و بنابراین در غلظت‌های بالاتر دارو و 72 ساعت پس از تیمار، بیشترین اثر مهاری مشاهده شد (p<0.05). نتیجه گیری: با توجه به اثر مهاری داروی پروپرانولول، ممکن است بتوان از این ترکیب برای درمان سرطان استفاده کرد.